"Gün boyunca en kederli an, akşamın geceye döndüğü, mumların yakıldığı zamandı. Erkenden yatılıyordu. Uzakta, kapının yanında, parlak bir nokta gibi, bir kör kandil yanıyor, bizim bulunduğumuz uç ise tam karanlıkta kalıyordu. Hava mide bulandıracak kadar ağırlaşıyordu. İşte uyku tutmamış bir hasta, kalkıyor. Bir buçuk saat yatağının içinde, sırtında sabahlık, patiska takkeli kafasını düşüncelerine dalmış gibi eğmiş, oturuyor. Onu bir saat seyrediyorum ve vakit öldürmek için, acaba ne düşünüyor, bulmaya çalışıyorum. Yahut düş kurmaya, geçmişimi belleğimde yeniden yaşamaya koyuluyorum. Anıların büyük, duru, belirgin görünümü şekilleniyor, başka zaman olsa, unutacak olduğum veya hafif duyacak olduğum bazı ayrıntıları yeniden görüyorum..."
Ölüler Evinden Anılar - Dostoveyski
Varlık Yayınevi-1969
Çeviren- Nihal Önol
Sayfa 308/309
Ölüler Evinden Anılar - Dostoveyski
Varlık Yayınevi-1969
Çeviren- Nihal Önol
Sayfa 308/309
3 yorum:
efendim hayırlı olsun. bir yetmez iki diyorsun. seni tebrik ediyorum... Başarılarının devamını dilerim.
:)))
bende şimdi bu kitabı okuyorum.çok guzel bir roman ve dostoyevski nin bir romanı.husnu deniz ne demek istedin anlamadım.(bir yetmez iki diyorsun)
??
Yorum Gönder