Atlantis'in Son Prensi Ankor

"... Güneşsel kürenin ufukta nasıl alçaldığına bak. Tüm arzunla onun durmasını iste, dediğimi yap, bana ne hissettiğini söyle..."
Ankor bir kaç dakika boyunca dediğini yaptı.
"Ne kadar hızlı batıyor. Durmasını ne kadar istersem hareketi o kadar hızlanıyor gibi geliyor."
"Şimdi tersini dile. Ümitsizce batmasını iste... "
"Şimdi isse hareketsiz gibi görünüyor..."
"Sevgili Ankor! Görüyorsun ya, arzuların seni acı ve aldatmacaya itiyor. Sen yaklaşmalarını istersen nesneler uzaklaşarak belirsizleşir, itici olanlar ise yaklaşır. Eğer dinginliğin kucağında hareketsiz durmayı başarabilirsen onları doğru boyutlarında görürsün. Böylece haz ve acı, sağlam ve kusursuz dengeni bozamaz."

Atlantis'in Son Prensi Ankor - Jorge Angel Livraga
Sayfa - 112